Senna:
Het leek mij erg interessant om deze film te analyseren. Deze film spreekt veel mensen aan, jong/oud, meisje/jongen etc. Dit maakt dat er ook animo zal zijn voor een eventuele les over deze film. Daarnaast ben ik benieuwd naar hoe de makers de suggestie van een onderwaterwereld hebben gecreeerd. Ook hebben ze de karakters menselijk weten te maken, terwijl een vis toch weinig weg heeft van de mens.Hoe hebben ze dat gedaan? En wat zijn de achterliggende gedachtes van de gebeurtenissen? Allemaal vragen die bij mij op kwamen toen ik erover nadacht om deze film eventueel te kiezen voor de opdracht van Kunstzinnige Oriëntatie. Na wat oriënterend onderzoek bleek dat er heel veel onderlagen in het verhaal zitten, dit motiveerde mij om er dieper op in te willen gaan.
Dus de redenen voor mij om deze film te kiezen was niet alleen het 'hilarische avontuur', maar ook de visuele aspecten en de diepere betekenissen in de film.
Sjoukje:
In ons groepje hadden we al snel besloten om voor een film te kiezen. De vraag was toen: welke? De film Hercules werd eigenlijk meteen geopperd. Maar ook de film Happy Feet en Nemo kwamen ter sprake. Na enig onderzoek viel Hercules al snel af. We vonden deze film te bloederig en te gewelddadig voor kinderen. Toen bleven de film Nemo en Happy Feet over. De muziek van de film Happy Feet is heel populair, bekend en ligt prettig in het gehoor. Maar we hebben uiteindelijk toch voor Nemo gekozen. Waarom? Voor mij gaven de kleuren de doorslag. Ik vond het zo knap dat je een onderwater wereld zo mooi en zo gelijkend kan weergeven. Het licht dat door het water schijnt en de schaduwen op de bodem, heel fascinerend. Het is alsof je zelf mee zwemt door het water. Ook de verhaallijnen trokken mij aan. Als moeder herken ik ook de worsteling van het loslaten en (over)beschermen van je kinderen. En voor kinderen is het een prachtig avonturen verhaal. Maar ook een verhaal/film dat je kan gebruiken in de kunstzinnige vakken. Kortom een ´rijke´film.
Annemieke:
Nadat de film Hercules te bloederig voor kinderen bleek, kwamen we op "Happy Feet" en "Finding Nemo" uit. Ik had eerst "Nemo" gekeken en was erg enthousiast over de weergave van de onderwaterwereld: wat een mooie kleurige koralen en wat was het knap hoe ze de lichtinval hadden weergegeven! Ik werd daardoor erg nieuwsgierig hoe de ontwerpers dit allemaal voor elkaar hadden gekregen. Verder vond ik de humor en het moraal van het verhaal leuk. "Happy Feet" vond ik ook een leuke film (mede door het moraal van het verhaal), maar ik vond er minder spanning inzitten. Ook zat er minder kleur in, maar dat is natuurlijk wel logisch op de Noorpool. Ik vond de muziek leuk, maar ik vond de film vooral in het begin een beetje saai. Wel vond ik het dansje, dat er als extraatje bij zat, leuk om de klas aan te leren. Bij beide films waren er leuke lessen te verzinnen. De weergave van de onderwaterwereld, de kleur en spanning in de film Nemo gaven voor mij echter de doorslag om voor die film te kiezen.
Maaike:
Ik ben ingesprongen tijdens de discussie Happy feet versus Nemo. De eerste les KO heb ik namelijk gemist. In eerste instantie hing ik erg naar Happy feet, vooral omdat daar een sterk milieuaspect in zit. Ook heeft Happy feet een Oscar voor beste animatiefilm gewonnen en ik moet toegeven dat ik daar ook nogal op kickte. De muziek in Happy feet sprak mij ook erg aan. Dat de keuze uiteindelijk op Nemo is gevallen vind ik helemaal prima. Nemo is inderdaad een wat vrolijker film, qua kleuren. Er zit dan wel niet zo'n duidelijke milieu-boodschap in maar de opvoed-boodschap vind ik ook mooi. Het is inderdaad een film die vele mensen aanspreekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten